Dragi sportisti, sportski radnici ova prezentacija je prijateljski korak ka Vama. Nadamo se da ćemo na ovaj način zajednički doprineti daljem razvoju fudbala u Subotici, unaprediti - modernizovati našu organizaciju, kao i organizaciju samih klubova članova GFS Subotica.
Tadija Stantić - Predsednik GFS Subotica
Među fudbalerima Spartaka ima više pojedinaca koji su ostali trajno upamćeni kao veliki majstori, kapiteni, izvanredni sportisti, organizatori igre, golgeteri, pa čak i legende fudbala. Jedan od njih je i golman Miloš Glončak. On je duže vremena, iz sezone u sezonu, bio među najboljim jugoslovenskim golmanima, a za dvadeset dve godine u plavobelom dresu igrao je, čak, i u navalnom redu i bio efikasan strelac. O Tihomiru Ognjanovu Bati, legendi jugoslovenskog fudbala, dovoljno je reći i to da važi za najkompletnijeg i najboljeg igrača Subotice svih vremena. U vreme kada je igrao Bobek, najsuptilniji tehničar Jugoslavije, njemu uz bok je bio Joška Takač. Veliki borci, najpouzdaniji igrači odbrane, bili su Stipan Kopilović, Janko Zvekanović, Lajčo Jakovetić, Ivan Bogešić i Antun Tapiška. Uz Ognjanova, koji je znalački davao golove i nogom i glavom, na mestu centarfora istakao se Antun Rudinski, koga po talentu još niko nije prevazišao. Među fudbalerima sa najviše utakmica ,,u nogama" svakako je Gojko Janjić, najomiljenija figura u subotičkom fudbalu. FK Spartak imao je i više sjajnih kapitena, ali najduže je tu ulogu obavljao Drago Jovičević.
Uz ove napomene, evo i liste igrača koji su za Spartak odigrali najviše utakmica u Prvoj ligi:
Miloš Glončak (146), Stipan Kopilović (141), Joška Takač (133), Antun Tapiška (130), Bratiša Branisavljević (125), Ivan Bogešić (112), Tihomir Ognjanov (110), Lajčo Jakovetić (106), Čikoš Balaž (102), Stevan Ćopić (93), Ladislav Jenovai (69), Josip Prčić (66), Ilija Vorgučin (63), Ranko Leškov (61), Lajčo Kujundžić (57), Gradimir Bogojevac (55), Vilim Gemeri (52) i Jožef Gemeši (50).
Fudbalski sport u Subotici ima izuzetnu popularnost i dugu i rezultatski veoma bogatu tradiciju. Ovako razgranat i popularan sport, kakav je fudbal u Subotici, teško bi se mogao zamisliti bez već spomenute duge i svetle tradicije i poletnih pionirskih dana nakon oslobođenja, kada su i udarani novi temelji ovom sportu bez koga Subotičani ,,ne mogu".
Fudbalska istorija Subotice, vrlo dobro znamo, počinje na Somborskoj kapiji sa Bačkom još 1901. godine. Sport i fudbal, doživeo je svoj procvat završetkom I svetskog rata kada široki slojevi omladine žele da se uključe i svuda niču klubovi i sportska društva. Njihova šarolika imena, otkrivaju ko se okupio u koje društvo. TANK (trgovački akademski nogometni klub), BUNJEVAC (Bunjevački šport klub), ELEKTRIK (klub električne centrale), HAKOAH (jevrejsko sportsko i kulturno udruženje), KONOBAR (konobarski atletski klub), ŽAK (željezničarski atletski klub).
U tim prvim danima slobode, mladi su najčešće, svoje slobodno vreme poklanjali fudbalu. Odigravaju se i prve prijateljske utakmice, u čemu prednjače fudbaleri žAK-a, a nastupaju i timovi Građanskog (Hrvatskog sportskog društva), i Jedinstva (Radničkog fiskulturnog društva). Kasnije ovi timovi menjaju imena i to ovim redom. Od žAK-a, čiji igrači prilaze fudbalskoj sekciji FOSD Jovan Mikić-Spartak, nastaje FK Spartak. Od Jedinstva juna meseca 1946. godine postaje Radnički, koji se 22. januara 1947. godine, na nivou sportskog društva, fuzioniše sa FOSD Jovan Mkić - Spartak. Hrvatsko sportsko društvo Gradanski osnovano je 26. maja 1945, ali već 7. marta 1946. godine menja naziv u Fiskulturno sportsko društvo Sloboda. Na vanrednoj skupštini Slobode, 6. aprila 1949. godine, donosi se odluka o raspuštanju društva, čiji članovi kasnije postaju sportisti klubova FOSD Jovan Mikić-Spartak.
Prvo fudbalsko igralište je vršnjak najstarijeg kluba na prostoru Jugoslavije – FK Bačka 1901. Njihove prve tribine, srušila je oluja 1925. godine, pa je naredne, za dvadesetpetogodišnjicu osnivanja, sagrađena nova tribina, koja je i danas na svom mestu.